sobota, 31 sierpnia 2013

Organizacja w roku szkolnym.



Witaj :-).
Czy mogłabyś napisać coś o organizacji w roku szkolnym? Co mogłoby pomóc itd.?
Niezorganizowana, 14 lat.


Droga Niezorganizowana!

Mam nadzieję, ze po mojej notce zmienisz swój pseudonim. Wakacje to okres kiedy pewnej grupie
nastolatków odchodzą główne obowiązki, które związane są ze szkołą. Łatwiej jest w tym okresie uporządkować swoje sprawy i zadania, niż w roku szkolnym. Jednak za sprawą dobrej organizacji, jesteśmy w stanie poradzić sobie nawet w tym trudniejszym okresie.


 Nie odkładaj!
Kiedy już zaplanowałaś, że to dzisiaj napiszesz wypracowanie na środę (a jest dopiero piątek) nie myśl, ze masz jeszcze dużo czasu i możesz to przełożyć. Z każdym dniem będzie Ci coraz trudniej się do tego zabrać, a tak wykonasz to zadanie i możesz już odhaczyć je w notesie.

Nie czekaj na koniec dnia, np. dopiero o 21 zajmujesz się nauką, a jutro sprawdzian z matematyki i Pani z historii pyta. Lepiej się odpoczywa, kiedy wie się, że wszystko już zrobione i teraz Twoim głównym zajęciem jest leniuchowanie!


Na spokojnie!
Patrzysz na plan dzisiejszego dnia i wpadasz w chaos? Dodatkowo okazuje się , że cały tydzień jest zapchany zajęciami, sprawdzianami, testami i obowiązkami? Nie wpadaj w panikę! Na spokojnie przemyśl co jest najbardziej konieczne, czym powinnaś się zająć dzisiaj, a czym jutro. Po kolei, punkt po punkcie realizuj zadania dzisiejszego dnia, a zobaczysz, że wykonasz je szybciej niż Ci się wydaje. Pamiętaj o priorytetach! Ważne zadania wykonuj najpierw, później kolejno te umieszczone w hierarchii.



Zaplanuj!
Mam trzy dni, a chcę w tym czasie posprzątać w szafie, zagrać z frisbee z psem, spotkać się z przyjaciółką, poplotkować z mamą, popracować w warsztacie z tatą, podrażnić się z bratem, spotkać z chłopakiem … zajęć jest wiele, dlatego lepiej jest uporządkować je sobie. Nie bierz jednego dnia wszystkich przyjemnych celów do realizacji. Rozłóż zadania tak, by każdy dzień miał łatwe cele, które szybko osiągniesz oraz te trudniejsze, na które musisz poświęcić nieco czasu.


  Pamiętaj o sobie!
Obowiązki obowiązkami, ale jeżeli w ciągu dnia nie znajdziesz chwili na odprężenie i odpoczynek szybko się wypalisz. Rzeczy, które kiedyś, pomimo tego, ze były obowiązkami, przynosiły Ci radość, teraz będą Cię dołować. Nikt z nas nie jest idealnym robotem, chwile regeneracji przydaję się każdemu z nas. Naładować baterie i od nowa do pracy!


Obowiązki domowe!
Ja wynoszę śmieci, siostra zmywa itd. Obowiązki domowe powinien mieć każdy z nas, ponieważ to wykształca w nas pewny rodzaj odpowiedzialności i samodzielności. Można jednak na spokojnie dogadać się w domu, że nawet jeśli tego dnia powinnaś sprzątać, nie zrobisz tego z powodu dużej ilości nauki czy innych zajęć. W zamian nadrobisz to w następnym tygodniu, który będzie już luźniejszy.


Twój rozwój!
Ćwiczysz, malujesz, zajmujesz się fotografią – nie rezygnuj z tego z powodu nawału pracy. Jeżeli chcesz się rozwijać w jakimś kierunku powinnaś systematycznie do tego podchodzić. Nawet jeśli Twoja lekcja miałaby trwać 30 min, warto poświęcić ją na rozwój. Sądzę, ze lepsze wyniki daje spędzenie 30 min na nauce gry na gitarze, niż pół soboty na raz.

Metody.
Pamięć czasem nas zawodzi (to akurat mówię na swoim przykładzie) dlatego warto zapisać sobie niektóre
rzeczy, by pamiętać o ich wykonaniu. Jeżeli masz tablicę korkową lub coś podobnego możesz naklejać na nią kartki z zadaniami. Czerwone kartki będą z bardzo ważnymi zadaniami,  niebieskie z tymi na wtorek, żółte to te sprawy dotyczące nauki, a zielone – pasji. Można również zainwestować w kalendarz, w którym będziesz zaznaczała konkretne zadania na konkretne dni. Jest wiele rozwiązań, kalendarzyk kieszonkowy, wiszący lub taki a’la organizer (w księgarniach jest wiele takich rzeczy do wyboru, sama korzystam)



Jeżeli, któregoś dnia szybko wykonałaś postawione sobie cele, możesz wykonać dodatkowe zadanie z jutrzejszego dnia. W taki sposób zaoszczędzisz czas jutro! Pamiętaj tylko, że najważniejsze to wykonać zadania z obecnego dnia, by nie zawieść nikogo, a w szczególności siebie. Ważne jest też, kiedy jednak zdecydujemy się zrobić coś z kolejnego dnia by zrobić to po tym, jak wykonamy pracę obecną, a nie w zamian. Jeżeli tak zrobimy zapanuje chaos, a nie po to organizujemy czas by nadal żyć w zamieszaniu.

Z czasem wszystkie nawyki wykształcą się w Tobie. Nawet nie będziesz wiedziała, że wszystkie działania już wykonałaś dzięki dobrej organizacji! Trzeba systematycznie eliminować kolejne projekty, a w Twoim planie dnia na pewno będzie ład i porządek.


Mam nadzieje, że pomogłam,
Miosza.

Duży pokój.



Witajcie!
Bardzo bym chciała w końcu zmienić swój pokój, dalej jest różowy i wygląda jakby mieszkała w nim 6 latka. Problem jest w tym, że pokój jest jakby to powiedzieć bardzo trudny przynajmniej według mnie do urządzenie. Jest od podłużny i prostokątny i duży. Lecz nie jest on aż tak wąski i mały jak opisałaś w ostatniej notce wąski pokój. Mam 2 okna dachowe więc pokój jest z wieloma skosami. Mam wiele koncepcji lecz nie wiem jak to wszystko poukładać w głowie. Marzy mi się biały pokój z szarymi, czarnymi lub pastelowymi dodatkami. Jestem zakochana w Paryżu, wszystko co z nim związane jest wspaniałe. Uwielbiam czytać i chciałabym dużą biblioteczkę, kanapę malutką oraz stolik. Problem w tym, że mój pokój jest nie w pięć ni w dziewięć. Wszystkie meble są przy ścianach i wychodzi, że jest cały pokój pusty. Marzy mi się klimatyczny, przytulny mały pokoik, chociaż wiem, że to nie możliwe. Czy w ogóle biały kolor pasuje do tak wielkiego pokoju ? Wszystko jest do bani, bo gdy już poustawiam sobie wszystko w głowie to zawsze o czymś zapominam i nie wiem gdzie to dać i wszystko się sypie. Taki duży pokój a nic się w nim nie zmieści ;o
Przerażona.

Droga Przerażona!
Po pierwsze – nie panikujmy! Zawsze jest jakieś wyjście z sytuacji, postaram się pomóc Ci je znaleźć. Zacznijmy od początku:

Kolorystyka.
Zamiast bieli polecam Ci kolory. To ociepli Twój pokój. Możesz również pobawić się kolorami i pomalować dwie ściany na jeden kolor, a dwie następne na inny. Przyozdobić je różnymi obrazkami (m.in. malowanymi, wykonanymi z szablonów, które możesz zrobić własnoręcznie lub kupić) W dużym pokoju można naprawdę wiele zdziałać. Ścianę można pomalować na jeden kolor, a dodatki na niej nanieść takie, by kontrastowały barwą. Wspomniałaś o Paryżu – możesz na jednej ze ścian nakreślić kontury wieży Eiffla lub wielki napis Bonjour! Oczywiście biały kolor również możesz wykorzystać. Jednak, gdy sufit i ściany będą jednolite może zapanować pewny nieład. Proponuje Ci zrobić 10 cm od sufitu pasek wzdłuż ścian. Niech będzie on np. czarny – o tym kolorze również wspomniałaś. Może być to pasek, szlaczek stworzony np. z miniaturowych wież Eiffla itd. Dzięki temu odzyskasz równowagę pomiędzy tym, gdzie znajdują się ściany, a gdzie sufit. Pokój będzie ładnie odbijał światło i dzięki odpowiedniemu ustawieniu wszystko będzie dobrze współgrało.

Skosy.
Jeżeli odpuścisz sobie biel, polecam Ci pomalować skosy tym samym kolorem co sufit. Przestaną one dominować w pokoju.  Nie wiem jakimi środkami dysponujesz, ale można zamówić w sklepie specjalne meble do skosów. Głównie są to szuflady, które możesz przeznaczyć np. do chowania bielizny i w taki sposób część miejsca już wykorzystasz. 

Ustawienie.
Kiedy ustawiamy meble w pokoju, głównie ustawiamy je obok ścian i tak by nie zastawiać okien. Dodatkowo staramy się by środek pokoju był wolny, aby można było się w nim łatwo poruszać. W dużym pokoju jednak możemy pofantazjować. W jednym kącie pokoju możesz postawić mały regalik, na którym ustawisz książki, wygodny fotel i stolik z lampką. W tamtym miejscu możesz również zrobić ciemniejszą kolorystykę, by w momencie gdy zapadnie zmrok, stworzyć nastrój. Może jakaś fotograficzna tapeta ? Masz już wspomnianą biblioteczkę, miejsce w którym możesz się wyciszyć. Dodatkowo ciemniejsza kolorystyka sprawi, że nie będzie się on rzucał w oczy i pozostanie Twoim zakamarkiem. 

Na środku pokoju możesz położyć dywan, nie musi być on na całą powierzchnie pokoju. Niech będzie on wzorzysty lub puchaty. Sprawi, ze w pokoju będzie przytulniej. Wzór może dzielić go na cztery części. W taki sposób możesz każdy kąt inaczej ustawić, stworzyć całkiem odmienne miejsca, a dywan sprawi, że całość się połączy.

Możesz również powiesić w pokoju różnego rodzaju obrazy, które przytłoczą nieco ściany i jeżeli zdecydujesz się na biel – również ją trochę przełamią. 

Zamiast pakować wszystko do szafy, możesz stworzyć kącik dziewczęcy. Kupić wieszak na ubrania a’la gwiazda (zdjęcie obok) i tam wieszać swoje ubrania, postawić toaletkę. Będziesz francuską gwiazdą filmową : )

W innym kącie w pokoju możesz stworzyć miejsce, w którym poświęcisz się nauce. Będą znajdowały się tam Twoje rzeczy związane z tym tematem. Biurko, krzesło, korkowa tablica itd. Ty zyskasz miejsce do nauki, a pokój ma kolejną rzecz by stać się bardziej przytulnym. 

Jeżeli chodzi o okna, bez problemu możesz powiesić wielkie firany lub zasłony, ponieważ nie przytłoczą one pokoju, a sprawią że będzie wyglądał przytulniej.

Takimi drobnymi elementami jak np. firany powinnaś wypełniać przestrzeń w pokoju by go nieco zmniejszyć. W ustawieniu takich pomysłów można znaleźć naprawdę wiele. Musisz usiąść i pomyśleć na spokojnie co chciałabyś zamieścić w takim pokoju. To jest już Twoja indywidualna sprawa.   

Mogę Ci tylko poradzić byś nie zagradzała środka. Zapanuje tylko chaos w pokoju. Wszystko będzie wyglądało tak, jakby po prostu w pokoju był bałagan. Nie ustawiaj mebli przy samej ścianie, aby nie było pusto, jednak chciałabyś chyba dobrze i komfortowo się w nim poruszać, nie narażając się na różnego rodzaju otarcia i upadki. Zamiast tego możesz poukładać różne drobnostki na półkach, może postawić obok szafki wielkiego miśka? Wszystko zależy od stylu, który wybierzesz.

Poniżej przedstawię Ci kilka zdjęć, które powinny Cię nieco zainspirować.Spójrz na ustawienie mebli, dodatków, kolorystykę ścian. Być może coś wpadnie Ci do głowy.


 
  


Wskazałam Ci najważniejsze punkty jakie radziłabym Ci zrobić, biorąc pod uwagę różne warianty. Dodatkowo mam nadzieję, że nieco Cię zainspirowałam i już mniej więcej wiesz jak ustawić wszystko, by Ci odpowiadało. Jeżeli są jakieś niedociągnięcia, to z góry przepraszam jednak nie jestem architektem. Każdy pokój jest indywidualną sprawą. Myślę, że w razie jakiś dodatkowych pytań są zawsze komentarze pod notką lub mejl. Polecam również przejrzenie notek dotyczących domu w dziale Zrób to sama.

Udanego przemeblowania,
Miosza.

piątek, 30 sierpnia 2013

Jak przeprosić chłopaka?

Czy mogłaby powstać notka: Jak przeprosić chłopaka? Bo ostatnio trochę go zaniedbałam i nie wiem jak mu to wynagrodzić. Przeprosiłam, on już nie ma mi za złe ale ja nadal czuję się okropnie :| Na dodatek jego koleżanka się w nim chyba zakochała i się czuję jakbym miała konkurencję, choć mówi że to mnie kocha etc. Ale że ta koleżanka bardziej się nim przejmuje niż ja ponoć ;_; Pomocy.
Sherlock X





Droga Sherlock X,
Wyraźnie prosiłaś o notkę, dlatego spełniam twoją prośbę, ale nie będzie to długa notka, ponieważ nie mam zbyt dużo do pisania, bo z przepraszaniem nie jest trudno. Przede wszystkim powinnaś mieć świadomość, że trochę go zraniłaś swoim zaniedbaniem. Taką świadomość już na szczęście masz, skoro do mnie napisałaś. Najpierw radziłabym po prostu słownie przeprosić chłopaka, ale ponieważ piszesz, że już to zrobiłaś, to przejdę od razu do dalszych działań. To normalne, że on poczuł się zaniedbany i zrobiło mu się przykro, ty pewnie zareagowałabyś podobnie. Postaraj się pomyśleć, czego ty wymagałabyś od niego w podobnej sytuacji. Spróbuj od teraz zachowywać się tak, żeby twój chłopak nie mógł powiedzieć złego słowa. Nie przesadzaj jednak. Nie możesz udawać przez pewien czas idealnej dziewczyny, ponieważ gdy przestaniesz, pojawi się rozczarowanie, że tylko udawałaś. Spróbuj się stać dla niego lepszą. Nie wiem jak często się spotykacie, ale proponuję, żebyś przypomniała sobie jak często spotykaliście się na początku związku. Postaraj się spędzać z nim tyle samo czasu, co wtedy. Jeśli nie możesz spotkać się z chłopakiem, to chociaż wyślij mu jakiegoś miłego smsa lub do niego zadzwoń. Z pewnością zrobi mu się miło, gdy napiszesz mu, że zobaczyłaś/usłyszałaś coś tam i to ci się skojarzyło akurat z pewną sytuacją, którą z nim przeżyłaś. To pokaże, że nie zapominasz o nim i ciągle jest w twoich myślach. Pokaż mu, że ci na nim zależy. Nie ma pewnego sposobu, żeby chłopakowi wynagrodzić zaniedbanie czy coś takiego, należy po prostu nie dopuścić, żeby taka sytuacja się powtórzyła. Ucz się na błędach i na przyszłość tego unikaj.
Co do koleżanki, to dopóki on mówi, że kocha tylko ciebie, to myślę, że powinnaś mu zaufać. Jeśli będziesz mu jawnie okazywać, że jesteś zazdrosna, może pomyśleć, że mu nie ufasz. Niektóre dziewczyny to dość podstępne stworzenia. Gdy zakochana w chłopaku dziewczyna widzi, że jest szansa, żeby pokazać mu, że woli ją od swojej obecnej miłości, to zrobi wszystko. Nie warto się tym jednak przejmować, jeśli wiesz, że chłopak cię kocha i jeśli cię o tym nie raz zapewniał.  Zaufaj mu, że to ty jesteś najważniejsza.
Powodzenia i mam nadzieję, że choć trochę ci pomogłam,
Cocalotte.

środa, 28 sierpnia 2013

Moja przyjaciółka ma dwie twarze

Przeglądnęłam notki, ale nigdzie nie ma takiego problemu. Jakim jest mój.
Moja przyjaciółka jest fajna, często razem się śmiejemy itp. Ale niektóre jej numery powodują, że nerwy mi siadają. Obraża mnie przy chłopcach z klasy, gdy tylko oni sobie z niej zażartują, ja się wtedy zaśmieję i tyle, ale gdy oni żartują ze mnie ona jedzie na całego dołączając się do ich niemiłych żartów. Podchodzę do tego z dystansem, ale powoli tracę cierpliwość. Nigdy nie wyjawiam jej tajemnic. Jeśli jej coś powiem ciekawego (nie tajemnicę) od razu to wykorzystuje. Usunęła moje ulubione smsy od chłopaka, który mi się podoba gdy tylko jej dałam telefon (tylko ona zna moje hasło). Na dodatek prosi mnie o pomoc, a gdy ja jej próbuję wytłumaczyć, a ta nie rozumie krzyczy że jestem najmądrzejsza na świecie etc. Ciągle ma o coś wonty. Próbowałam rozmowy - bez skutku. Zawsze wychodzi, że to ja ta zła i najgorsza, bo ona wszystko przekręca. Nie mogę już :c ~ Zdołowana

Droga Zdołowana!
 
Czytając o zachowaniu Twojej przyjaciółki, mam wrażenie, że ona jeszcze nie dorosła do tego, aby ją tak mianować. Taka osoba powinna Cię wspierać, cieszyć się Twoim szczęściem, obronić przed takimi, co wyśmiewają, być osobą, której można zaufać. Znasz ją jakiś czas i możesz powiedzieć, że chyba tych punktów nie spełnia. Dla mnie zajmuje miejsce na granicy nawet wroga. Piszesz, że jest fajna i często się razem śmiejecie... Ale ma też swoje wady. Wydaje mi się, że może być ona o Ciebie zazdrosna albo musi być lepsza od Ciebie. Ośmiesza Cię, nie chce abyś wracała do ulubionych SMS-ów, jak wytłumaczysz coś, być może dobrze, to nie potrafi tego znieść. Może ona nie ma chłopaka, nie ma tyle szczęścia, co Ty, źle się czuje, gdy dołączasz się do śmiania z niej, nie chce czegoś zrozumieć, bo wstydzi przyznać Ci racje? W każdym razie to nie usprawiedliwia jej zachowania. O problemach się rozmawia, a nie odgrywa na kimś, próbując zwalić winę na drugą osobę.

  Piszesz, że rozmowy nic nie dają... może jeżeli napiszesz wszystko, to co Ci się nie podoba w jej zachowaniu, wtedy wsadź kartkę do koperty i wręcz ją jej np. na końcu spotkania, kiedy już będziesz szła do domu. Wtedy nie będzie Cię zatrzymywać raczej, w każdym razie nie daj się, mówiąc aby przeczytała, ale Ty nie możesz być przy tym. Jeżeli zrozumie, to niech się odezwie. Jeżeli będzie na Ciebie zła za to, nie widząc swoich win, po prostu z nią nie rozmawiaj, odpowiadając, że niech zrozumie jak Ty się czujesz i dobrze by było wyjaśnić dlaczego Ci takie coś robi skoro uważa się za Twoja przyjaciółkę.
   Możesz spróbować ponownie rozmowy, bądź spokojna, wytłumacz jej, że jest Ci źle, kiedy Cię ośmiesza i nie czujesz przez to, że jest dla Ciebie ważną osobą. Kiedy będzie przerywać, gdy mówisz, zamilknij, nie odpowiadaj na to, co mówi. Możesz nawet się od niej oddalić, aby zrozumiała, że jeżeli tego nie zrozumie, to nic nie będzie z Waszej przyjaźni. Jeżeli przystanie na Twoje prośby, daj jej szansę na zmianę. Może na początku będzie trudno jej się zmienić, ale jeżeli będzie chciała mieć z Tobą kontakt, to postara się.
   Jeżeli nie chcesz pierwsza wychodzić z rozmową, możesz spróbować opcji olania Twojej przyjaciółki. Nie odzywaj się, kiedy będzie chciała z Tobą rozmawiać, spotkać się. Zbywaj, że nie masz czasu, ochoty. Ewentualnie skorzystaj z tej rady, kiedy zrobi coś z tych rzeczy, które Ci się nie spodobają. Może zauważy zmianę w zachowaniu i sama zechce wiedzieć czy coś się stało, co źle zrobiła.
   Kolejnym rozwiązaniem jest zachowywanie się tak jak ona, pokazywanie jaka ona jest. Wyśmiewaj ją, to co mówi, spróbuj zapytać o poradę, a potem zrób tak samo jak Twoja przyjaciółka. Kiedy zdenerwuje się na Ciebie, zapytaj jak ona się teraz czuje, czy to tak miło jak robi to Tobie.
   Gdy sytuacja cały czas się będzie powtarzać, a ona nadal nie zauważy swojego zachowania, to radzę Ci skończyć tą przyjaźń. Bliska osoba nie powinna tak robić. Wygląda to trochę, jakby Cię wykorzystywała, jak ona ma problem, to do Ciebie pójdzie. Nie ma z kogo się wyśmiewać, komu dogryźć, pójdzie do Ciebie. Oczywiście można podenerwować przyjaciela, ale trzeba znać granicę, aby nie sprawiło to drugiej osobie przykrości. Wydaję mi się, że ona już dawno przekroczyła tą barierę. Sama wiesz,że nie potrafisz jej zaufać, a to chyba już jest wystarczający powód. Ludzi jest wiele i na pewno znajdzie się ktoś, komu będziesz mogła powierzyć swoje tajemnice, wiedząc, że nie będziesz musiała się bać, że je rozpowie.

Życzę pomyślności w realizacji rozwiązania, jakie uznasz za najlepsze ;).
Olka

wtorek, 27 sierpnia 2013

Chciałabym mieć przyjaciół

Hej! Dziewczyny mam niemały problem, nie znalazłam w notkach tego, czego szukałam. Otóż mam kilku znajomych, niektórych chciałabym mieć jako przyjaciół, ale chyba się nie da. W szkole mam koleżanki, z którymi niespecjalnie się lubię, kiedyś było inaczej. Teraz mam jedną koleżankę, nazwijmy ją J. Do tego kilku kolegów D.,M.,W.,R., ale chyba się z żadnym z nich nie dogaduję lub nie chcę. Sprawa jest taka, że od jakiegoś czasu przekonałam się, że jednak J. nie będzie moją przyjaciółką, bo nie zniosłabym jej zachowania, charakteru i zazdrości, bo to w niej zakochał się chłopak, który podobał się mnie. Teraz jak pisze to nawet nie otwieram okienka, mijamy się na przerwie, ale tylko chwilę pogadamy. Ja nie chcę się z nią przyjaźnić, a ona narzeka, że nie chcę się z nią widzieć i że dawno nie byłyśmy nigdzie razem. Nie wiem co zrobić- na pewno jej tego nie powiem, bo nie mam odwagi. Dwóch kolegów z wymienionych przyjeżdżało do mnie co jakiś czas (od czasu, kiedy zapoznałam ich z J. przyjeżdżali częściej i raczej tylko do niej, oczywiście ja dowiadywałam się, że w ogóle są, jak już dojechali i cała "ekipa" łącznie z J. była na miejscu) Denerwowało mnie to, bo to ja się z nimi kumplowałam, a nie wiedziałam, że oby dwóm będzie się podobać ona. Mi też się podobali ;/ Jak byłam w jej towarzystwie, oni gadali tylko z nią, ja szłam na końcu, najczęściej słuchałam muzyki, oni obrażali, śmiali się, albo było "czemu nic nie mówisz". Nie miałam o czym z nimi gadać, nie miałam takiego rozrywkowego charakteru, tak byli zajęci, że już potem zaczął się podryw. Oczywiście jak miałam wpaść do nich, MUSIAŁAM z nią, bo tak mówili, a nie sama, mimo tego, że wcześniej sama przyjeżdżałam. Oni tam świetnie się bawili, jedli, wygłupiali się- nie dla mnie takie coś, wolę siedzieć w domu niż iść na imprezę przykładowo, dlatego jakieś bicie się poduszkami itd. to nie to, bo też wiem, jak wyglądałabym z czerwoną twarzą, rozwalonymi włosami, a ładna nie jestem. Potem zaczęło się piekło w domu, bo przez to że z nimi wychodziłam wracałam po 24.00 i później, a mama krzyczała. Zrezygnowałam z tego, dlatego teraz jak dzwonią albo piszą, że wpadną, to nie wychodzę, bo nie chcę. Trochę mi smutno, że nie mam przyjaciela, przyjaciółki, kolegów, koleżanek, ale to po części moja wina, bo mając się spotkać z jednym kolegą, odmówiłam, bo coś tam.. Zawsze znajduję wymówkę, nie wiem czy to z lenistwa czy konkretny powód. Ci koledzy nie są warci tego wszystkiego, potrafią mnie obrażać cały dzień, a ja nic, potrafią zniszczyć mi humor. Jest jeden *no może dwóch* kolega, którego chciałabym jako przyjaciela, ale jeden tego nie chce, bo non stop wymyśla sobie coś i strzela fochy.. drugi jest OK, ale mieszka daleko, wpadałby raz na tydzień, a i tak nie mam śmiałości, żeby się otworzyć czy wygłupiać bez względu na wszystko. W czym leży problem? idę na szczęście do nowej szkoły, więc może tam się coś zmieni, myślę że na lepsze. Ale jak pozałatwiać tutaj te stare sprawy? Będą wakacje i przesiedzę pewnie w domu.. Nie wiem co robić, chcę mieć kogoś fajnego jako znajomego, chłopaka niekoniecznie, na to mam czas i czekam, a nie szukam, ale kurde, wiem że to moja wina, tylko nie dopuszczam do siebie takiej myśli.. Co robić w związku z tym? Jak zakończyć tamte przyjaźnie?

Yuti




Droga Yuti!
Piszesz, że masz, a właściwie miałaś koleżankę J, ale teraz jej nie uważasz za taką, bo zakochał się w niej chłopak, który podobał się Tobie. Wiedz, że to prawdziwej przyjaźni nie powinno rozdzielić, ale mówisz, że jest to tylko koleżanka i po jej charakterze nie wiesz czy chciałabyś, aby została przyjaciółką. Pamiętaj jednak, że jeżeli chcesz mieć przyjaciela, to musisz być z nim szczera. Zastanów się, jakbyś się czuła, kiedy kolega/koleżanka nagle nie chciał się z Tobą widzieć, a Ty nie wiesz dlaczego. Byłoby Ci przykro, prawda? Chciałabyś się dowiedzieć, co jest nie tak... Jeżeli nie masz na tyle odwagi jej o tym powiedzieć, napisz na kartce i wręcz ją jej. Co do Twoich kolegów, piszesz że jesteś nieśmiała... ale i nierozmowna. Trudno znaleźć znajomych, nie mówiąc za wiele. Wiem to z doświadczenia. Myślę, że właśnie w tym leży problem, że nie są zachwycenie przebywaniem z Tobą. Najlepiej upatrzyć sobie jedną osobę, podejść do niej, porozmawiać, choćby o tym, co otacza Cię wokół. Widzisz jakieś wesołe miasteczko albo las. Zapytaj czy był kiedyś w wesołym miasteczku albo czy lubi zbierać grzyby, czy zna się na tym. Wcześniej możesz zapytać o zainteresowania. Kiedy pójdziesz do nowej szkoły, właśnie o to na początek pytaj. Zainteresuj się, dlaczego tą szkołę wybrał lub ten profil. Czy wie już, kim chce zostać w przyszłości. Oczywiście daj tej osobie wytchnienia, może też zapyta o coś Ciebie. Mówisz, że nie lubisz się wygłupiać. Wiedz, że trochę małego szaleństwa nie zaszkodzi, a dodatkowo poprawi humor ;). Nie przejmuj się, że masz czerwoną twarz przez to i rozczochrane włosy, bo właśnie te drugie czasem podoba się chłopakom. Wiadomo, że przy takiej zabawie masz prawo do tego. Przecież ich twarze też się mogą zaczerwienić od tego ;). Ktoś Ci powie, że masz czerwoną twarz, a on nie... zaśmiej się i walnij go poduszką, aby się z Ciebie nie wyśmiewał, bo jeszcze raz dostanie. Odłączając się od nich nie zdobędziesz ich sympatii. W dodatku sama nie odpowiadasz na ich prośby o spotkanie, więc równa się to temu, że nie będziesz mieć kolegi/koleżanki. Jak się z kimś zapoznać, jak ktoś odmawia spotkania, nie rozmawia za dużo i woli iść samotnie niż z nimi? Trudniej zagadać Ci do grupy, więc zagadaj osobno ;). Potem może nabierzesz trochę pewności siebie, aby pogadać we dwójkę czy więcej osób. Pokonać nieśmiałość możesz stopniowo, trudniej jest się rzucić na głęboką wodę i się nie utopić. Musisz mieć jednak do tego chęci. A trochę chyba Ci ich brak. Ja też kiedyś wolałam posiedzieć w domu, niż wyjść z kimś. Też odmawiałam koleżance, gdy pytała czy nie pójdę z nią gdzieś. Teraz się zmieniłam, raczej zawsze się zgadzam na wyjście, sama proponuję. Wyszło mi to na lepsze. Zdecydowanie nie żałuję. Relacje się zacieśniają, kiedy spędzasz z kimś czas. Coś śmiesznego się stanie, przeżyjecie jakąś przygodę. Właśnie takie wydarzenia zmieniają zwykłą znajomość w przyjaźń.  Jeżeli chodzi o rodziców i późne powroty... spróbuj pogadać z mamą. Ustal jakąś porę, o której będziesz wracać najpóźniej. Powiedz, że Ty też chcesz spędzić z kimś czas, a oni nie przyjeżdżają za często. Gdy nie odpowiada mamie 24, obiecaj, że będziesz przychodzić wcześniej. Możesz próbować podwyższać tą "barykadę", co jakiś czas, aby dojść w końcu do tego, abyś wracała o północy. Musisz jednak pamiętać, aby być o ustalonej godzinie, aby mama mogła Ci zaufać.
   Pytasz, co zrobić z tamtymi znajomościami. Możesz spróbować jeszcze raz się do nich odezwać, spróbować się z nimi zakolegować. Pogadać, pośmiać się z nimi, a nawet zapamiętać kilka żartów czy śmiesznych historii nawet z Twoim udziałem, aby nie siedzieć w ciszy, nie być bierną. Pokazać, że też umiesz się bawić ;). Możesz im wspomnieć o tym, że jesteś nieśmiała i trochę trudno Ci się wbić w towarzystwo, ale to już jak sama wolisz. 
 Ewentualnie, jeżeli nie chcesz ciągnąć tych znajomości po prostu nadal się z nimi nie umawiać, nie wychodź, kiedy oni są. Chyba, że masz wyraźny powód, który nie pozwala Ci się z nimi zakolegować. Dobrze by było im o tym powiedzieć. Skoro mówisz, że Cię obrażają, to chyba nie czujesz się dobrze w ich towarzystwie. Oczywiście decyzja należy do Ciebie samej.
Pamiętaj, że na tym świecie żyje dużo ludzi, więc na pewno kogoś znajdziesz do zapoznania się. Tylko w niemy sposób się tego raczej nie zrobi ;). Musisz włożyć w to trochę zaangażowania i odrobinę optymizmu, że "tak, uda mi się!". Miej świadomość tego, że nasze nastawienie właśnie ma wpływ na to, co robimy. Mówiąc, nie, nie uda się... jeszcze samemu się zniechęcamy.
Pozdrawiam, Olka

poniedziałek, 26 sierpnia 2013

Dodatki na półki.



Hej :)
Mam zielony pokój , skos i taki regał z 3 półkami. Co tam dać ? Nie chce sobie tego tak zagracić. Chce żeby było oryginalnie i ładnie .
Regałkowa

Droga Regałkowa!

Ustawienie na półkach wbrew pozorom nie jest takie proste. Po pierwsze, tak jak wspomniałaś, nie możemy
sprawić, że na półce zapanuje chaos. Po drugie rzeczy, które ustawimy nie powinny utrudniać nam sprzątania. Przykład: bardzo ciężko jest wyczyścić z kurzu różnego rodzaju przedmioty z rowkami, które ustawiamy na widoku. Nie owijając w bawełnę, podam Ci poniżej od myślników kilka propozycji, co na takich półkach mogłabyś umieścić:

- książki, płyty, figurki, zdjęcia, pamiątki, pluszaki, radio, album ze zdjęciami, wazony, fikuśne filiżanki lub inne naczynia, z których ciężko korzystać, jednak ciekawie wyglądają,

- możesz zrobić na półce taki „kącik dziewczęcy” na którym ustawisz lusterko, lakiery do paznokci, kolczyki czy wisiorki,

- możesz wystylizować półki na różne wielkie miasta świata. Np. pierwsza półka to Londyn i związane z nim przedmioty: budka telefoniczna, autobus, Big Ben, a półka numer dwa będzie stylizacją Paryża itd.

- może malujesz, rysujesz czy zajmujesz się fotografią – na półkach możesz umieścić swoje najlepsze prace,

- można również pobawić się kolorystycznie, znajdź dodatki, które będą kontrastować z zielenią pokoju (czerwień, żółć itd.) będą widocznie odznaczały się na półce. Możesz również zrobić na odwrót – znaleźć dodatki, które będą stapiać się z tłem i dopiero po chwili obserwacji będzie można je dostrzec,

- na półce można również ustawić szkatułki lub pudełka różnych wielkości i kolorów,

- prace ręczne, które wykonałaś sama lub z kimś bliskim,



Półki nie dają nam wiele miejsca do popisu, dlatego notka nie jest specjalnie długa, jednak można stworzyć dzięki nim oryginalny motyw w pokoju. Podałam trochę przykładów, które wydają mi się dosyć praktyczne. Mam nadzieje, że zdjęcia oraz moje propozycje nieco rozjaśniły Ci umysł i pomogły w udekorowaniu pokoju.

Polecić mogę Ci też przeczytanie wcześniejszej notki : Dodatki do zielonego pokoju
Pozdrawiam,
Miosza.

Obgryzanie warg i policzków

Hej Lullaby :) Nie wiem czy powinnam skierować to do działu zdrowie, czy uroda, bo mój problem jest dość...dziwny. Otóż prawie że od małego dziecka obgryzam wargi i policzki od wewnątrz. Nie mogę się pozbyć tego nawyku! Znajomi zwracają mi uwagę, żebym tak nie robiła, ja też staram się to powstrzymać, ale "pokusa" jest silniejsza. :/ Czasami nawet robię to nieświadomie, w zwyczajnych sytuacjach. Czy znasz jakiś sposób żeby się od tego odzwyczaić? Kiedyś też obgryzałam paznokcie, ale się tego pozbyłam i dość często się stresuje. Mam nadzieję, że jakoś mi pomożesz, bo to robi się nieznośne. :(
Pozdrawiam Ciebie i całą załogę bloga
Cleo ;)


Witaj Cleo.

Niestety muszę Ci powiedzieć, że nie trafiłaś. Sprawa nie leży w zdrowiu, ani w urodzie, tylko w psychologii. Obgryzanie policzków i ust jest formą samookaleczenia, spotkałam się nawet z nazwą "auto-kanibalizm". Ten niemiły nawyk pojawia się zazwyczaj w sytuacjach stresowych. Podobnie jak obgryzanie paznokci pomaga przy stresie, tak samo zadawanie sobie bólu w postaci obgryzania policzków i warg. W przypadku paznokci łatwiej jest to zauważyć, rodzice, czy rodzeństwo mogą zwrócić ci uwagę, jest również wiele preparatów pomagających oduczyć się obgryzania paznokci, problem wydaje się być częstszy. Jednak w przypadku policzków i warg również nie jesteś sama! Uwierz mi, wiele osób ma ten problem, ja sama kiedyś obgryzałam policzki, jednak ranki były zbyt bolesne, co zmusiło mnie do przerwania. W twoim przypadku widocznie potrzeba mocniejszego bodźca. Napiszę Ci więc jakie są tego konsekwencje. Na początku powstają ranki, niewielkie, lecz bolesne. Powiększają się i zaczynają krwawić, co może doprowadzić co zakażenia jamy ustnej, przełyku, żołądka utrudniając jedzenia. Pojawiają się nieprzyjemne zrosty. W krytycznych przypadkach może dojść do zmian nowotworowych. Mimo wszystko cieszę się, że widzisz w tym problem i chcesz to zmienić. To zawsze jest pierwszy krok we wszystkim, chociaż zazwyczaj na nim się kończy. Jak wspomniałam wyżej, jest to reakcja na sytuacje stresowe, czasami kiedy nie radzimy sobie z problemami, czujemy się źle we własnej skórze. Dobrym pomysłem byłaby wizyta u psychologa, który pomógłby poradzić sobie z jakimś wewnętrznym problemem, który powoduje obgryzanie. Konieczna byłaby również wizyta u dentysty w celu wykluczenia ewentualnych zakażeń. Dentystę jak najbardziej Ci polecam, a co do psychologa, zdaję sobie sprawę, że może być problem. 
Jeżeli chcesz spróbować sama masz kilka opcji (najlepiej zastosuj wszystkie).
Po pierwsze zadbaj aby mieć coś w ustach, co przeszkodzi ci w ich obgryzaniu, np. gumę do żucia, lizaki, cukierki, lub coś bardziej zdrowego: suszone owoce, jak np. morele.
Aby zniwelować stres pij melisę.
Poproś domowników, aby zwracali ci uwagę ilekroć zauważą jak gryziesz wargi lub policzki.
Znajdź sobie jakieś zajęcie, które Cię odstresuje. Może to być jakiś sport (polecam tenis stołowy, dodatkowo świetnie wpływa na mózg, równowagę i mnóstwo przydatnych rzeczy!), rysunek, robótki, cokolwiek, gdzie będziesz mogła się odstresować.
W przypadku warg zadbaj aby były gładkie (nie wiem, czy to określenie jest prawidłowe, ale chyba wiadomo o co chodzi). Używaj pomadki, możesz je również przecierać szczoteczką do zębów
Zadbaj również o ranki. W aptece kupisz np. Sachol żel (ceny 12-18zł), dodatkowo możesz płukać jamę ustną szałwią.



Życzę powodzenia z problemem, trzymam kciuki!
Lullaby.
Szablon wykonała prudence. z Panda Graphics. Credits: x | x