Stracone zaufanie

Na Początku Pozdrawiam Załoge NBS a jakby inaczej :pp
od dawna czytam waszego Bloga i powiem wam, ze w wielu sprawach poczęści mi pomogłyscie. Przejdę może Do "Problemu" od września chodzę dogimnazjum.
w październiku zaczął się mną interesować kumpel[X] mojego Kuzyna. TenX chodzi do trzeciej klasy. Zaczął do mnie pisać na gg ale on jestOKROPNY! ma żółte zęby bo pali i nie używa dezodorantu! no ale żal migo trochę było i zaczęłam z nim chodzić. na następny dzień zerwałam, boźle się z tym czułam. no i teraz się zaczęło. Byłam Załamana bo X siędo mnie nie odzywał. miałam cholernego doła, aż w końcu wzięłam żyletkęi się pocięłam.
X to zauważył a po 2 tygodniach łaskawie zaczął się do mnie odzywać.zostaliśmy "przyjaciółmi". początkiem Grudnia znów to zrobiłam. Kłopoty w szkole, Kłótnie z Mamą, Pretensje X. nie wytrzymałam znów sięgnęłam po żyletkę. tym razem było gorzej. Wuefistka to zauważyła i miałam parę nieprzyjemnych rozmów z panią pedagog. Ni mogłam jej powiedzieć, o X wiec wymyśliłam bajeczkę ze koleżanki się na mnie uwzięły [po części to była prawda] cały czas się obrażały i mnie przezywały[ta druga rozmowa była w towarzystwie koleżanek żeby rozwiązać problem] no i przed tą drugą rozmową jeszcze raz chodziłam z X. i te Koleżanki na tej rozmowie powiedziały prawdę. że to przez X dwa razy się cięłam. no i pedagog"ze X jest nieodpowiedzialny i ze chłopcy w tym wieku tacy są" no i zadzwoniła do mojej mamy. tu jest największy problem. mama nie ma już do mnie zaufania. Nigdzie mnie nie puszcza! przyznaje, ze sama jestem temu winna. żałuje że się cięłam! Już nie będę! Byłam wtedy strasznie wkurzona i jeśli gdzieś wychodziłam to specjalnie się spóźniałam!Proszę Pomóżcie mi! Jak Sprawić, żeby rodzice znów nabrali do mnie zaufania! ja na prawdę się staram! ale to nic nie daje!! Dzięki jeśli któraś z was to przeczyta. i odpowie na ten "problem".

~Karrcia



Droga Karrciu!
Twój problem jest bardzo ważny, więc warto poświęcić mu więcej czasu. Dlatego biorę się za niego od razu.

Zaufanie
Jest tak ważne a nawet tego nie zauważamy. Gdybyśmy nie ufali nikomu wszystkie nasze problemy trzymalibyśmy w sobie aż do wielkiego „wybuchu” naszych emocji.
Dobrze, że wiesz już, że zrobiłaś źle i chcesz to zmienić. To naprawdę dobry początek.

Krok I
Przyznanie się do błędu.
Na początku nie można zrobić nic innego jak przyznać się do winy i szczerze przeprosić.
Powiedz mamie jak strasznie żałujesz, przepraszasz i jak bardzo jest Ci ona potrzebna. Bez niej znów możesz to zrobić! Szczera rozmowa jest naprawdę ważna w wspólnych relacjach.

Krok II
Odbudowywanie relacji
Gdy już Twoi rodzice będą wiedzieć, że żałujesz swojego zachowania musisz próbować od nowa. Gdy wychodzisz wracaj na czas. Gdy coś obiecujesz, spełnij to. Staraj się lepiej uczyć i częściej rozmawiaj z rodzicami.

Krok III
To już historia

W pewnym momencie poczujesz, że wiele się już zmieniło. Odnowić zaufanie to naprawdę trudne zadanie. Potrzebujecie dużo czasu spędzanego wspólnie, ale gdy już poczujesz, że „jest OK.” opowiedz mamie tę historie. Dlaczego zaczęłaś się ciąć, czemu byłaś z tym chłopcem? Opowiedz o uczuciach, jakie Tobą rządziły w tym czasie. Bez szczerości nie ma zaufania.

Pamiętaj!
Zaufanie to naprawdę poważna sprawa i trudno jest zaufać komuś, kto Cię zawiódł jednak Twoi rodzice na pewno bardzo Cię kochają i wybaczą Ci wszystkie Twoje błędy. 

Jeśli chodzi o historię z chłopakiem i koleżankami życzę Ci wiele silnej woli by udało Ci się wszystko doprowadzić do odpowiedniego stanu.

[Prima Apriliss!]

Mam nadzieję, że pomogłam ;-)
Lenny