Rodzice tyrani

Hej dziewczyny. Fajny blog, porady, podobają mi się. Otóż też postanowiłam, ze tez napiszę o swoim problemie. Mam dość. Hm.. Zacznijmy od tego, że mam rodziców tytanów. Dzięki nim, spędziłam super-ferie w domu. 'Nigdzie nie możesz wyjść, powinnaś czytać lekturę'. Ta fajnie.. A kiedy przyszło mi wyjść, to tylko pytania : z kim? gdzie? po co? dlaczego? Nienawidzę tych pytań, mam ich dość. Nie mam ochoty w ogóle z nimi rozmawiać. Są beznadziejni, nic nie rozumieją - jak zwykle. Szkoła.. to masakra. To jest jedna, głupia.. nieważne, nie dokończę już. Kontrolowana - jak zwykle. Nie mogę spędzać w ogóle spędzać czasu z moim chłopakiem, bo nauczycielom jak zwykle coś nie pasuje..Czy kiedykolwiek coś pasowało? Racja.. nie. Czuję się jak.. Nie wiem.. Jakbym to była ja właśnie wszystkiemu winna.. Irytuję mnie to..Mam dość, mam ochotę nie wiem.. umrzeć. Już tylko męczę się w tej chacie.. Nie mam pojęcia co zrobić.. Proszę o pomoc, jestem bezradna.. ~Anka    Droga Aniu! Bardzo dużo dziewczyn w naszym wieku ma problemy ze swoimi rodzicami.  Teraz na pewno wydaje Ci się, że chcą za wszelką cenę uprzykrzyć Ci życie. Jednakże musisz wiedzieć, że się o Ciebie troszczą, dbają. Za wszelką cenę starają się uchronić Cię przed zagrożeniami płynącymi ,z zewnątrz' tj. z Twego otoczenia.  Ich zachowanie nie podoba Ci się, chciałabyś znacznie więcej wolności, jak rozumiem.  Cóż, jedynym i przynoszącym jakiekolwiek skutki zachowaniem w tej sytuacji jest oczywiście rozmowa. Najlepiej znaleźć odpowiedni moment, kiedy rodzice nie będą zajęci.  Swą wypowiedź najlepiej podeprzyj dobrymi argumentami, czy zapewnieniami.  Rodzice z wielu powodów mogą Ci zabraniać wychodzenia z chłopakiem, czy przyjaciółmi.  Być może stracili Twoje zaufanie. Spróbuj przypomnieć sobie, czy kiedykolwiek zawiodłaś ich ufność wobec Ciebie, czy stwarzałaś sytuacje, po których mogli dojść do wniosku, że taka metoda wobec Ciebie będzie najstosowniejsza.  Na każdym kroku staraj się ich zapewniać, że nic Ci nie grozi, że jesteś odpowiedzialną, mądrą i poważną osobą.  Nakłaniając Cię do czytania lektur można wyciągnąć wnioski, iż zależy im na Twoim wykształceniu. Warto pamiętać, że rodzice też kiedyś byli w Twoim wieku i być może również mięli taki sam problem ze swoimi rodzicami. Ważne jest, abyś odnalazła wraz z nimi wspólny język. Bądź wobec nich lojalna, staranna. Postaraj się odnaleźć zajęcia i zainteresowania w których moglibyście uczestniczyć razem.  Kiedy rodzice zauważą, że masz do nich zaufanie, jesteś odpowiedzialna, z pewnością zwiększą Twoją swobodę pozwalając na wyjścia, bez zbędnych pytań. Gdyby sytuacja poszła zgodnie z planem musisz pamiętać o tym, aby ich nie zawieść. Muszą mieć pewność, że w danym momencie nie jesteś z nieodpowiednim towarzystwem, które nakłania Cię do picia, palenia czy ćpania. Nie spóźniaj się na wcześniej określone godziny powrotu do domu.  Dodatkowo załączam podobny problem, który opisała któraś z poprzedniczek: KLIK. Pozdrawiam i życzę powodzenia ;) Ayati.