Łuszczyca

  

Należy do najczęściej występujących chorób skóry. Jest schorzeniem niezakaźnym i niezłośliwym. Cechuje się przewlekłym przebiegiem, z tendencją do samoistnego ustępowania i nawrotów. Naukowcy wskazują na związek choroby z zaburzonym funkcjonowaniem układu odpornościowego.

Objawy

• czerwonobrunatne lub zaróżowione plamy, płaskie, o wyrazistych brzegach i zróżnicowanej wielkości grudki, pokryte srebrzystą lub srebrzystoszarą, nawarstwiającą się łuską, mające czasem tendencję do zlewania się.

Występują one najczęściej na skórze prostowników kończyn, przede wszystkim na łokciach i kolanach, w okolicy kości krzyżowej i pośladków oraz w uchu zewnętrznym i na owłosionej skórze głowy.

Przyczyny

Infekcje:

• Bakteryjne infekcje górnych dróg oddechowych spowodowane paciorkowcem np. angina ropna.
• Niewyleczone ogniska zapalne - migdałki podniebienne, próchnica, zapalenia dróg moczowych.
• Infekcje wirusowe u dzieci (ospa wietrzna, różyczka, odra) i u dorosłych (półpasiec).
• Infekcje spowodowane drożdżakami - szczególnie u osób z nadwagą posiadających uwarunkowania genetyczne do rozwoju łuszczycy.
• Schorzenia internistyczne zmieniające procesy przemiany materii - np. cukrzyca typ II u osób w zaawansowanym wieku lub dna moczanowa.

Mechaniczne uszkodzenia lub długotrwałe podrażnienia skóry:

• Zadrapania, rany, blizny chirurgiczne, oparzenia (słoneczne, wrzątkiem, substancjami drażniącymi), jak i ukłucia po szczepieniach, powodują pojawienie się zmian łuszczycowych dokładnie w miejscach urazu - zjawisko to nazywamy fenomenem Koebnera.
• Długotrwały ucisk powodowany np. paskiem od zegarka czy ubrania oraz w miejscach szczególnie narażonych na urazy - łokcie, kolana, dłonie, stopy.

Lekarstwa i alkohol:

• Przyjmowanie leków beta - blokujących u pacjentów z nadciśnieniem, soli litu w leczeniu depresji, leków antymalarycznych oraz odstawienie lub redukcja leków kortykosteroidowych.
• Interferon - może zaostrzyć przebieg
• Hormony - choroba często pojawia się w okresie dojrzewania lub przekwitania, kiedy dochodzi do znaczących zmian w gospodarce hormonalnej organizmu.
• Regularne nadużywanie alkoholu powoduje pojawienie się ciężkich form łuszczycy.

Stres, silne wstrząsy psychiczne

Leczenie

• w przypadku ograniczonych lub niezbyt licznych zmian wystarcza zazwyczaj leczenie zewnętrzne (dziegcie, antralinę, kortykosterydy, pochodne witaminy D3, emolienty).
• w przypadkach szczególnie ciężkich, a także w łuszczycowym zapaleniu stawów, stosuje się leki doustne (metotreksat, pochodne kwasu witaminy A oraz cyklosporynę).
• wykorzystuje się korzystne działanie promieniowania ultrafioletowego (w metodzie określanej skrótem PUVA).Terapia ta jest szczególnie polecana w wysiewnej i nawracającej łuszczycy doprowadzając zazwyczaj do szybkiego ustąpienia zmian, a zmiany chorobowe nie powracają nawet przez kilka miesięcy.
• leczenie wspomagać można również specjalnymi kąpielami solnymi lub zabiegami Egyptosa, których działanie polega prawdopodobnie na "wypłukiwaniu" z chorobowo zmienionego naskórka biologicznie aktywnych związków (cytokin) biorących udział w powstawaniu zmian łuszczycowych.
• w łuszczycowym zapaleniu stawów istotną rolę odgrywa ponadto rehabilitacja, fizykoterapia i kinezyterapia, które są niezbędne do utrzymania dobrej sprawności fizycznej.
• bardzo korzystny wpływ na leczenie łuszczycy mają kuracje klimatyczne. Szczególnie polecane są pobyty nad morzem (najlepsze efekty dają pobyty nad Morzem Martwym), dobrze działa również klimat wysokogórski. Czas kuracji klimatycznej powinien wynosić ok. 4-6 tygodni.

Pozdrawiam, 

Anitt.

Anitt (07:00)