Wolę starszych mężczyzn.

Pociągają mnie starsi mężczyźni, nie mówię tu o 50-latkach, bez przesady. Jestem w związku z 27-latkiem, Pawłem.. Jest naprawdę cudownie, świetnie się dogadujemy, nocuję u niego. Rodzicom mówię, że wyjeżdam na wycieczki albo nocuję u kumpeli. Nie wykorzystuje mnie seksualnie, tylko pocałunki i pieszczoty.. Jemu naprawdę na mnie zależy, ale i też boi reakcji moich rodziców.
Dlaczego nie umiem być szczęśliwa z moim rówieśnikiem albo z kimś zbliżonym do mojego wieku? Naprawdę próbowałam. Oczywiście nic z tego nie wychodziło, widziałam mężczyznę tylko w Pawle.

~16nastka

    

Droga 16nastko!

Gratuluję Ci tak wspaniałego chłopaka. Mimo tego, że jest o wiele starszy, dba o Ciebie, nie wykorzystuje, dobrze się z nim dogadujesz. Naprawdę masz szczęście:)

Dlaczego nie umiesz być szczęśliwa z kimś w Twoim wieku lub do Twojego wieku zbliżonym?

Mężczyźni w wieku Twojego chłopaka są o wiele dojrzalsi, inaczej myślą, mają całkiem inne priorytety. Są najczęściej niezależni, też finansowo. Mają większe doświadczenie,  możliwości, są bardziej świadomi swoich zalet, wyrozumiali, bardziej odpowiedzialni, poważniej myślą o życiu, bardziej panują nad swoimi instynktami. Potrafią zapewnić poczucie bezpieczeństwa, wsparcie psychiczne, zadbać o dziewczynę. Są także w pełni rozwinięci fizycznie. Myślę, że Twoi rówieśnicy są po prostu zbyt dziecinni, myślą inaczej od Ciebie, a Tobie to zwyczajnie nie odpowiada, jesteś od nich dojrzalsza. Wolisz tych starszych, bo są do Ciebie podobni. Nie ma sensu zmuszać się do bycia z kimś, kto do nas nie pasuje, z kim czujemy się źle. Twoje zachowanie jest jak najbardziej normalne.

Może podpowiem też, jak można powiedzieć o tym rodzicom.

Radziłabym najpierw porozmawiać z mamą. Powiedzieć jej, że jest Wam wspaniale razem, że on Cię nie wykorzystuje, dobrze się dogadujecie, jemu na Tobie wyraźnie zależy. Można wspomnieć, że on także chciałby, aby Twoi rodzice wiedzieli o Was. Myślę, że to duży plus. Mama zapewne nie będzie zadowolona, będzie się bała o Twoje bezpieczeństwo, o Ciebie. Postaraj się jednak jej wytłumaczyć, że jesteś z nim szczęśliwa i nic Ci nie grozi. Później razem z mamą porozmawiajcie z tatą. Mama oczywiście nie musi jeszcze akceptować Waszego związku, ale myślę, że dobrze będzie, jak będzie z Wami. Następnie zaproś go do domu na obiad. Daj poznać swojego cudownego chłopaka rodzicom. Niech uwierzą, że naprawdę się kochacie.

I tu jeszcze taka mała uwaga- będziesz musiała przyznać się rodzicom do tego, że kłamałaś mówiąc, że idziesz nocować u koleżanki lub jedziesz na wycieczkę. I przekonać, że miałaś zamiar im o tym powiedzieć, ale po ujawnieniu Waszego związku.

Wiem, że to nie będzie łatwe. Samo przeprowadzenie rozmowy wymaga dużego wysiłku, ale moim zdaniem warto. Przede wszystkim nie musielibyście się ukrywać. Zrobisz jednak, jak będziesz uważała.

Pozdrawiam,

Charlotte.