Boję się relacji z chłopakami

Hej dziewczyny...

Nie wiem w sumie czy napisanie do Was z tego rodzaju problemem jest najlepszym pomysłem. Przeczytałam wiele Waszych notek i ogromnie podobało mi się, jak pomagałyście innym dziewczynom. Wasze rady są bardzo przydatne, ale trudno mi powiedzieć, do czego dokładnie odnosi się mój problem, więc... chciałabym go Wam przedstawić pokrótce, a za ewentualną odpowiedź w komentarzu będę bardzo wdzięczna :)

Generalnie to w pewnym sensie ,,byłam" kiedyś z pewnym chłopakiem. Tzn, nie byliśmy w związku, ale na swój sposób zmierzaliśmy do tego. I pewien dzień był taki dość przełomowy w naszym życiu. Krótko mówiąc; mieliśmy tylko wypić trochę alkoholu od tak, dla rozrywki, ale przesadziliśmy z tym, zaczęliśmy się całować. I to było bardzo okej, dopóki On nie zaczął się do mnie dobierać. Zaczęłam prosić, że nie teraz, nie chciałam tracić dziewictwa będąc pijaną. Ale On nie zwracał na to uwagi. Zaczął mnie rozbierać, ściągać ze mnie ubranie. Szarpałam się z nim przez długi czas. Na dobrą sprawę walczyłam też sama ze sobą - bo w sumie kochałam go, mieliśmy b. dobre relacje nie miałabym nic przeciwko, gdyby nie fakt, że nie byłam pewna jego uczuć i na pewno nie w takim stanie. Bałam się. On nie zważał na moje słowa, namawiał mnie, prosił, ja prosiłam, żeby przestał. W pewnym momencie nawet leżałam przed nim naga. Chciał zrobić mi palcówkę, odmawiałam. Prosił, żebym uprawiała z nim seks oralny. Wręcz zmuszał mnie do tego. Koniec końców nie doszło prawie do niczego, a kontakt się zerwał. Ale mimo wszystko pozostał mi... swego rodzaju niesmak po tym wydarzeniu. Pierwszy raz w życiu rozebrałam się przed chłopakiem, który mnie wykorzystał. Cudem nie przespałam się z nim wtedy. Boję się następnych relacji z chłopakami. Jest mi wstyd za to wydarzenie. Widział mnie nago... to jest przerażające przeżycie. Boję się, że w przyszłości będę obawiała się jakichkolwiek kontaktów z chłopakami, boję się, ze coś było ze mną nie tak, dlatego kontakt się urwał, boję się, że jestem po prostu za łatwa. Dzięki z góry za wysłuchanie.

— Panna Nikt

Droga Panno Nikt!

Bardzo Ci współczuję tego zajścia. Zapewne żadna dziewczyna nie chciałaby, nie powinna nawet przejść tego, co spotkało Ciebie. Może to nawet lepiej, że kontakt między Wami się urwał. Wyjaśnię to dokładnie później, ale gdybyście dalej ze sobą rozmawiali, uraza trzymana do tego chłopaka mogłaby być zbyt wielka i skończyć się i tak na końcu zerwaniem znajomości. Bądź wręcz przeciwnie – mogłabyś dać mu to, czego chciał, bo czułabyś się winna.

Twoje samopoczucie i uraza na psychice powstały przez to, że nie byłaś gotowa na współżycie. Samo pokazanie się bez żadnych ubrań drugiej osobie jest potwornie stresujące, a jeśli w dodatku nie zrobi się tego z własnej woli, może stać się urazem psychicznym bądź pewnego rodzaju hamulcem przy kolejnych kontaktach z panami. Nie chcę wyjść tutaj na fanatyczkę religijną, jednak wydaje mi się, że zabronione w dekalogu współżycie przedmałżeńskie ma jednak sens. Nie tylko jest to miły gest względem przyszłego męża, ale także chroni kobietę przed presją.

Pamiętaj, aby się nigdy do niczego nie zmuszać. Naprawdę dobrze się stało, że urwał się Twój kontakt z tamtym znajomym. Najwidoczniej chodziło mu tylko o jedno i dbał jedynie o swoją potrzebę. Wydaje mi się, że gdybyś była z nim w związku, nie byłabyś do końca z nim szczęśliwa. Chłopak nie może do niczego Cię zmuszać. To Twoje ciało i Twoja wola, pamiętaj o tym, nawet jeśli będą Cię przekonywać do czegoś innego.

Jak już wspominałam, nie zmuszaj się do niczego. Odpowiedni dla Ciebie chłopak zrozumie i poczeka. Będzie pokazywał tym, że szanuje Ciebie oraz Twoją decyzję. Możesz mu także opowiedzieć o swojej presji i nieprzyjemnej sytuacji, w jakiej się znalazłaś. Powinien dać Ci wtedy wsparcie całym sobą. Jednak staraj się nie rozpamiętywać tej sytuacji i nie oceniać każdego miarą tamtego chłopaka. Na świecie żyją naprawdę różne osoby i nie wszystkie są złe. Trzeba tylko dać szansę się im wykazać.

Wierzę, że dasz radę przemóc swój strach w odpowiedniej chwili, gdy poczujesz się bezpieczna. Po prostu zrozum samą siebie i nie obwiniaj się.

Pozdrawiam,

Luna