Hej dziewczyny :)Na początek chcę Wam
oznajmić, że Wasz blog jest super, i czytam go od początku istnienia
(jeszcze przed kasacją go czytałam:)), ale nigdy nie odważyłam się
napisać komentarz...:]A więc od pewnego czasu podoba mi się chłopak X.
Świetnie się dogadujemy, mamy podobne zainteresowania, styl i charakter
:) Ale jest pewien problem, jest on odemnie starszy o 5 lat...Podobno
wiek nie ma znaczenia, ale jeśli miałabym z nim chodzić, to co bym
powiedziała rodzicom?Ale jest jeszcze jedna sprawa, jestem strasznym
tchórzem, bo kiedy go spotykam uciekam, lub się chowam.. Strasznie się
go wstydzę, ponieważ spotkałam go z 20 razy, ale boje się pogadać z nim w
RL,(dotychczas gadam z nim na gadu-gadu i naszej klasie :P), ponieważ
nie bardzo wiem o czym z nim rozmawiać, a nie chcę wyjść na idiotkę.
Dziewczyny, pomóżnie, proszę! :* Będę bardzo dźwięczna xD ~Kamila
Droga Kamilo!
Twoją odpowiedź na komentarz podzielę na części, ponieważ zawarłaś tu kilka pytań. Tak będzie łatwiej czytać :)
NIEŚMIAŁOŚĆ I INNE SPRAWY, KTÓRE WYSZŁY "W PRANIU" - Wiele dziewczyn ma problem z niśmiałością w stosunku do chłopców. Ty należysz do tej grupy, ale nie jest to powód do zmartwień :) Wystarczy się przemóc. Pomyśl, czy dla Ciebie jest coś głupiego w tym, że podchodzi do Ciebie chłopak i zaczyna rozmowę? O wiele bardziej dziwnie wygląda, jak ktoś zauważy, że się przed nim chowasz. Rozumiem, że podejście do wybranka przy kolegach nie jest najprzyjemniejsze, bo często wtedy chłopak chce odegrać "fajnego" i spławia dziewczynę, ale kiedy stoi sam...
Gdy będziesz go widziała, powiedz "Cześć" i szeroko się uśmiechnij. Jeżeli on nie wie jak wyglądasz (niekoniecznie zamieściłaś w internecie fotki), to witając się z nim dopowiedz "To ja, <tu mówisz, jak się nazywasz na tych portalach>!". Jeżeli będzie chciał nawiązać rozmowę, to nie zwiewaj, tylko cały czas z szerokim uśmiechem na twarzy, mów spokojnym i przyjaznym tonem. Jeżeli ucieknie, albo popatrzy na Ciebie krzywym wzrokiem, to po prostu idź dalej i ignoruj go. Gdybyś zaczęła się narzucać, mógłby Cię wziąć za "upierdliwą nastolatkę, która się mnie czepnęła i nie daje żyć".
Może być tak, że ma bardzo niewyrozumiałych znajomych, którzy na każdym kroku mu dokuczają i X nie ma przez nich życia. Właśnie z tego powodu, kiedy wejdziesz znów na gadu-gadu, bądź naszą klasę, możesz się go zapytać "Dlaczego nie chciałeś ze mną rozmawiać? Coś się stało?". Lepiej nie robić tego na dworze, w chwili kiedy Cię zingnoruje (może szedł na dodatkowy angielski i był spóźniony, miał w uszach słuchawki i Ciebie nie słyszał, patrzyli na niego znajomi, którzy się nad nim znęcają), ponieważ ty mogłabyś mu wtedy narobić kłopotu. Kiedy w internecie nie zareaguje na Twoje pytanie, daj sobie z nim spokój. Gdy jednak da odpowiedź, że na przykład nie słyszał, to następnym razem znów zagadaj do niego, kiedy ponownie go ujrzysz (może nie od razu następnego dnia, ale za 2-3...).
Niestety, kiedy zakochuje się w nas ktoś młodszy, zazwyczaj (od razu) patrzymy na niego jak na wkurzające dziecko. Internet, to co innego niż rzeczywistość, a ludzie w sieci zachowują się często inaczej. Dlatego też prawdziwy charakter chłopaka poznasz w realu. Zobaczysz, czy nie będzie się wstydził przy kolegach, żę zadaje się z młodszą.
Trudno jest mi jednak coś poradzić, bo wszystko zależy od sytuacji. Musisz wyczuć, co się stało. Może naprawdę ma jakieś powody, dla których nie może mówić. Życie jest baaaardzo skomplikowane :( Dlatego, aby źle Ci nie poradzić to Ty musisz go na tyle poznać, by wiedzieć czy się z Ciebie nie nabija, lub chce w jakiś sposób wykorzystać. Sorry, że tak odstąpiłam od tematu "nieśmiałość", ale nie chcę, aby później było Ci przykro. Związki ze starszymi są bardzo zdradzieckie, zwłaszcza w tak młodym wieku.
POBLEM Z RODZICAMI - Gdy jednak będziecie parą (czego Ci życzę xD), tak jak wspomniałaś, będzie problem z rodzicami. Ja bym proponowała powiedzieć im, że mam chłopaka. Zaprosiłabym go na obiad, aby mama i tata zrozumieli, że to miły i normalny człowiek. Można oczywiście trochę pokombinować i przynieść szarlotkę, lub róże dla mamy, aby zmiękły im serca.
Oczywiście nie musisz się przyznawać ile ma lat, chyba, że spytają. Wtedy możesz TROSZECZKĘ naciągnąć fakty i ująć mu z rok (4 lata różnicy brzmią mniej brutalnie). Zawsze, gdyby jednak do rodziców dotarło, że jest to 5 lat, to masz wyjście z kłamaniem, że pomyliłaś się o jeden rok, bo niedawno skończył, czy coś tego typu.
Gdy wiesz, że rodzice są wyrozumiali, to powiedz im prawdę. Najpierw muszą jednak zobaczyć, że X jest kulturalny, miły i normalny. Wtedy wiek nie będzie robił różnicy :)
O CZYM Z NIM ROZMAWIAĆ, BY NIE WYJŚĆ NA IDIOTKĘ - Często jak rozmawiamy z chłopakiem, to myślimy: "Czy ja wszystko dobrze powiedziałam? A jak pomyśli, że jestem głupia?". Postaraj się o tym zapomnieć. Napisałaś, że macie podobne zainteresowania, więc dużego problemu nie widzę. Bądź naturalna i spokojna, a wtedy wydasz się warta zachodu xD
Gdy rozmowy o zainteresowaniach będą już nudne, to w zanadrzu zawsze są "tradycyjne" tematy, czyli: szkoła, rodzina, życiorys, głupie momenty w życiu... Kiedy to wszystko obgadacie, to zapewniam, że dalej nie będzie problemu z rozmowami, bo same będą Wam się nasuwały na język.
W razie jakiś wątpliwości, możesz napisać na email: twix@op.pl
Życzę Ci powodzenia i pozdrawiam
Toffie
