piątek, 31 grudnia 2010

Kara na telefon


rodzicom nie odpowiada że piszę bardzo dużo smsów. piszę z chłopakiem i przyjaciółką, a oni chcą zabrać mi komórkę, żeby tyle nie pisała, bo uważają, że to chore. Nie mogą zrozumieć, że to zastępuje mi zwykłą rozmowę kiedy nie ma ich blisko.. jakich argumentów użyć, aby ich przekonać?

~maleńka.

  

Witaj maleńka!

W dzisiejszych czasach problemów związanych z nadużywaniem nowoczesnych technologii jest mnóstwo. To prawda - elektroniczne gadżety znacznie ułatwiają życie, jednak łatwo jest wpaść w zastawione przez ich malutkie procesory sidła. Najważniejsze to umieć zachować umiar. Podejrzewam, że rodzice właśnie tego chcą Cię nauczyć. Nie miej im za złe, że wtrącają się w Twoje życie - robią to z troski o Ciebie.
 
Skupmy się jednak na rozwiązaniu problemu. Na samym początku oceńmy, co może być powodem takiej, a nie innej decyzji rodziców:

1) Wszyscy doskonale zdajemy sobie sprawę z kosztów związanych z komunikacją za pośrednictwem telefonu - jedni mają tę świadomość większą, inni mniejszą. Twoi rodzice być może zorientowali się, ile pieniędzy pochłania takie kontaktowanie się ze światem i chcieliby ograniczyć stratę funduszy. Wiadomo - nie wszyscy są multimilionerami i woleliby zaoszczędzić. 

2) Sytuacja wygląda tak: przez określoną część dnia przebywasz poza domem, a kiedy już do niego wracasz, większość czasu pochłania Ci korzystanie z komórki. Jaki wniosek może nasuwać się rodzicom? A no taki, że coraz bardziej się od nich odsuwasz, izolujesz. Powoli zaczynają sądzić, że Cię tracą, nie potrafią się z Tobą kontaktować jak dawniej. Tęsknią za 'starą' córką. 

3) Napisałaś, że sms'owanie zastępuje Ci rozmowę. To oczywiście zrozumiałe dla ludzi w moim czy Twoim wieku - przecież wszyscy tak postępują. Rodzice jednak, jako starsze pokolenie, często nie potrafią sobie wyobrazić, jak można prowadzić rozmowy klikając w klawiaturę. 'Uważają, że to chore' - bo oni po prostu preferują kontakt 'face to face', to on jest dla nich czymś normalnym. :)

Jak się uporać z tymi zastrzeżeniami? 

Ad. 1) Nie istnieje jakiś magiczny sposób na obniżenie cen wiadomości - to wiemy. Wykupienie pakietu nie gwarantuje tanich kontaktów - skoro sms'ujesz dużo, to i pakietów z pewnością jest sporo - a te kosztują, tak czy siak. Cóż więc zrobić? Nie widzę innego sposobu, jak po prostu samemu sponsorować sobie doładowania. Skoro tak bardzo zależy Ci na telefonie, zrezygnuj dla niego z innych przyjemności (przekąsek, płyt, książek), a zaoszczędzonymi pieniędzmi pokryj rachunki. Dogadaj się z rodzicami, przedstaw im swój plan. Pewnie przystaną na niego z chęcią, a widząc Twoje zaangażowanie być może czasem się dołożą. Załatwiłabyś w ten sposób 'czysto materialną część sporu'.

Ad. 2) Ten problem można rozwiązać tylko w jeden sposób - przeprowadzając rozmowę. Zapytaj rodziców, dlaczego chcą zabrać Ci telefon. Nawet, gdyby słowem nie wspomnieli o tym, że boją się Ciebie stracić - wspomnij o tym. Dowiedz się, czy to jest powodem. Być może ja się mylę, ale gdyby jednak zdarzyło się, że mam rację, zapewnij ich, że nic złego się nie dzieje. Zaznacz, że nadal są najważniejszymi osobami w Twoim życiu i nawet przez myśl Ci nie przeszło, aby się od nich izolować. 
Jednocześnie zmień nieco swój 'tryb życia'. Częściej rozmawiaj z rodzicami, nawet o błahostkach. Opowiadaj, co dzieje się w szkole, mów o swoich pasjach, znajomych. Niech widzą, że nadal jesteś sobą i że mogą na Ciebie liczyć. Pomagaj im przy pracach domowych, wypytuj, co u nich słychać, czy im czegoś nie potrzeba - po prostu zaprzyjaźnij się z nimi na nowo.

Ad. 3) Zakładam, że Twoi rodzice posiadają własne telefony, ale chyba raczej nie spędzają z nimi zbyt dużo czasu. :) Twoim zadaniem jest ukazanie im wszelkich pozytywnych stron tych urządzeń. Wprowadź ich we wszystkie nowoczesne funkcje, udowodnij, że są przydatne. Nie wiem, czy Twoi rodzice sms'ują - jeśli nie, to idealna okazja, by ich tego nauczyć. Niech zobaczą, że komórki nie są naszymi wrogami tylko pomocnikami w szybkim kontaktowaniu się ze znajomymi. 
Oprócz tego mogłabyś też sama z siebie ograniczyć sms'owanie, pokazać, że nie jesteś niewolnikiem technologii i wciąż potrafisz korzystać z życia w 'normalny' sposób. Wolny czas poświęć na rozwijanie swoich pasji, czy poprawienie ocen (o ile tego wymagają). 

Jeżeli dasz coś od siebie, rodzice na pewno to docenią i przestaną Cię nękać. 

Liczę na to, że udało mi się doradzić Ci na tyle, abyś uniknęła kary. :)

Trzymaj się ciepło,
Terca

A Wam wszystkim życzę szczęśliwego Nowego Roku, sukcesywnego dążenia do celu, wielu chwil godnych zapamiętania oraz rozjaśniającego mroki życia uśmiechu. :)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Szablon wykonała prudence. z Panda Graphics. Credits: x | x