Próbują mną manipulować!

Droga Luno!

Mój problem jest jak dla mnie bardzo poważny... Nie wiem czy była taka odpowiedź wcześniej, ale ja bardzo chcę abyś udzieliła mi odpowiedzi dokładnie jeśli chodzi o ten przypadek. Jestem w pierwszej klasie gimnazjum i bardzo dobrze się uczę. Jestem osobą z natury radzącą sobie z wszelakimi problemami, gdyż wszystkie rozwiązuje sama - nie potrzebuję/nie potrzebowałam pomocy dotychczas. Teraz już jest problem, z którym nie chce się zgłaszać do rodziców, a same nie radzimy sobie z moimi przyjaciółkami. Chodzi o to, że dziewczyny ze starszej klasy manipulują mną, a przynajmniej próbują tego dokonać, jednak zawsze próbuję zagiąć je tak, aby upokorzyć je i zniszczyć ich reputację wywiązującą się z próby niszczenia innych. Teraz próbuję mną rządzić, chociażby dlatego, że spróbowałam się na niej mścić... i w sumie całkiem fajnie by mi to wyszło i dałoby jej to nauczkę na zawsze. Jednak nie udało mi się. Problem w tym, że za każdym razem próbuje mnie upokorzyć i zniszczyć, na oczach wszystkich, próbuje sie wywyższać i zawsze się jej to udaje... Jest ulubienicą wszystkich nauczycieli, więc to też odpada.... Ja nie jestem ulubienica, bo potrafię sie postawić do wychowawcy. Po prostu.. Jak mogę postawić się jej aby zrozumiała, że lepiej aby ze mną nie zadzierała?

— Zadrianna

Droga Zadrianno!

Wcale nie dziwię się, że weszłaś z nimi na ścieżkę wojenną pod względem słów – jednak, uwierz mi, że słowa czasami nie wystarczają. Kilka ostrych wyrazów i zwykły grymas twarzy nie wystarczy, zwłaszcza, gdy do czynienia ma się z kilkoma osobami, które próbują Tobą manipulować. Znacznie łatwiej jest poradzić sobie z tak zwanymi „samcami alfa”, gorzej natomiast, gdy chodzi o kobiety. Ale wszystko da się zrobić.

Po pierwsze – jeśli jest to naprawdę manipulacja, to już przegrały tą walkę, ponieważ dobre manipulatorki zrobią wszystko, aby wpłynąć na drugą osobę tak, aby myślała, że to ona sama coś postanowiła. Nie wiem, w jaki sposób dziewczyny ze starszej klasy próbują nad wami górować, możliwe, że to było po prostu wykorzystywanie faktu, że jesteście młodsze i można wami sobie pomiatać, jak chcecie, bo i tak się im nie postawicie. Oczywiście, uległość byłaby w tym przypadku dla was wygodniejsza, bo nie byłoby teraz żadnego konfliktu, ale nie wiadomo też, do czego posunęłyby się te dziewczyny. Obawiam się też, że dłuższa walka „na słowa” może przynieść podobny skutek – a zakończyć się może to naprawdę tragicznie. Dlatego widzę tutaj jedno najbezpieczniejsze rozwiązanie problemu.

Mowa ciała. Jest to jedyna magia, w której działanie szczerze wierzę i co w dodatku jest udowodnione naukowo. Na swoim dawnym blogu o mowie ciała przedstawiałam wykres, co do nas bardziej dociera – ona czy zwykłe słowa. Odszukałam go i wstawię go jeszcze raz, tutaj:

Więc, jak widzisz, potyczki słowne to jak walka z wiatrakami. Trzeba wysłać sygnały niewerbalne, które nasz mózg odbiera podświadomie, aby zacząć mieć jakąś przewagę. Sądzę, że do konfrontacji dochodzi zawsze na stojąco, ewentualnie one przychodzą do was. Pamiętaj wtedy, aby zawsze stać w rozmowie z nimi. Badania wykazują, że taka konwersacja trwa o wiele krócej i da się uzyskać o wiele więcej, niż jakbyś siedziała. Po drugie – nie wiem też, gdzie zazwyczaj się kłócicie. Jeśli jest to zamknięta sala, spróbuj ustawić te dziewczyny jakoś tak, aby stały plecami do drzwi, ewentualnie tak, aby znajdowały się tyłem do jakiejś otwartej przestrzeni. Stracą wtedy na pewności siebie, ponieważ nasz zwierzęcy instynkt mówi, iż należy spodziewać się ataku z tyłu, ponieważ nie widzimy też, co tam się dzieje. Kolejną podpowiedzią ode mnie będzie trzymania łokci z daleka od tułowia. Tak robią bowiem osoby niepewne, które łatwo jest wypłoszyć i które okazują uległość. Możesz oprzeć ręce o biodra – wywoła to także odczucia, że ma się do czynienia z niełatwą do złamania osobą – przywłaszczając sobie więcej miejsca poprzez taki układ rąk, dodaje Ci to tyle do oceny postrzegającego. Na koniec – nie obrażaj ich. Nie zniżaj się do ich poziomu, nie wyśmiewaj w sposób bezpośredni. Zrób to za pomocą ironii czy sarkazmu. Potyczka na słówka „bo ty jesteś taka, hahaha” wyszła z mody już w podstawówce.

Kluczową rolę także odgrywa tutaj, niestety, wzrost. Przypuszczam, że wszystkie jesteście niskie, a osoby wyższe darzymy większym respektem. Można jednak traktować większych ludzi jak równych sobie – przykładem może być mój chłopak, który jest ode mnie wyższy o 34cm. Żadne z nas nie odczuwa tej różnicy, tak więc to jest sztuka nastawienia.

Pamiętaj jednak, aby, używając celowo mowy ciała, nie przerysować jej. To tylko da pretekst Twoim przeciwniczkom do dalszego wyśmiewania się. Czeka Cię ciężka praca. Ja przyglądam się mowie ciała od dwóch lat, świadomie używam i rozpoznaję ją dopiero od siedmiu miesięcy, a opanowałam dopiero „ukradkowe spojrzenie”, które jest idealnym rozwiązaniem, jeśli czegoś się chce od mężczyzny (na kobiety nie działa). Twoja cierpliwość i ciężka praca na pewno się opłaci.

Moje rady mogą brzmieć absurdalnie, ale to jest jedyne rozwiązanie tej sytuacji, jakie widzę. Jeśli byś potrzebowała jednak dalej pomocy – pisz na mojego maila, postaram się coś zrobić.

Pozdrawiam,

Luna