Medycyna

Definicja

Lekarz to z jednej strony doskonały znawca ludzkiego ciała, mający całościową wiedzę o zdrowiu i chorobach człowieka, a z drugiej – praktyk posiadający umiejętności leczenia chorób i zapobiegania im. Lekarz jest specjalistą nauk przyrodniczych,ponieważ korzysta z dorobku wielu nauk tej grupy, a zarazem nauk humanistycznych, bo celem jego działania jest człowiek.
Jest też specjalistą w różnych ścisłych specjalnościach naukowych i praktycznych – np. internie, chirurgii, położnictwie czy pediatrii.

Predyspozycje
Lekarzem może być tylko człowiek o zdolnościach i cechach nietuzinkowych. Po pierwsze, musi posiadać odpowiednią wiedzę medyczną. Jako kandydat do zawodu i jako lekarz musi też być zainteresowany medycyną i leczeniem. Jego praca wymaga, żeby teza interesowania skupiały się na dziedzinach chemii i biologii i były nieustannie pogłębiane. Lekarz musi się uczyć przez całe życie. To nie tylko obowiązek – to warunek funkcjonowania w zawodzie.
Powinien też posiadać umiejętności logicznego rozumowania, koncentracji uwagi,a także takie cechy psychiczne i fizyczne, jak sumienność, dyscyplina,dobra pamięć, dokładność, łatwość wypowiadania się w mowie i piśmie,a także odporność na stres.
Lekarz powinien posiadać również odpowiednie predyspozycje etyczne, potrzebne zwłaszcza w czasach, kiedy dociera tak wiele niepokojących informacji o nieprawidłowościach w służbie zdrowia. Lekarze składają zresztą przysięgę Hipokratesa,która – mimo że wielu lekarzy uważa ją jedynie za symbol – jest fundamentem etycznym tego zawodu.

Dawniej i dziś
Praca lekarzy zmienia się ostatnio niemal radykalnie. Stopniowo odchodzą w przeszłość tradycyjne metody terapii,wciąż pojawiają się nowe leki, a także nowe urządzenia. Trudno niejednokrotnie nawet wyznaczyć kierunek zmian, ponieważ zachodzą tak szybko. Jednak nie postępują one równomiernie w każdej dziedzinie medycyny. Głównym ich celem jest wypracowanie takich metod, które pozwolą na maksymalnie łagodne, bezinwazyjne i skuteczne leczenie pacjentów. Lekarz we współczesnym świecie staje się też kimś więcej niż tylko specjalistą od leczenia. Lekarze rodzinni np. to doradcy w sprawach zdrowia i zdrowego trybu życia, którzy z pewnością spełniają także funkcje wspierania rodziny w trudnych momentach.
Najtrudniejszy do przyjęcia przez lekarzy jest jednak fakt, że nie wszyscy zdobędą pracę. Wymusza to zła sytuacja w służbie zdrowia. Dlatego lekarze stają się coraz częściej handlowcami czy producentami sprzętu medycznego. Nie mogą tego jednak robić równolegle z wykonywaniem zawodu – lekarski kodeks etyczny zabrania lekarzowi jakiejkolwiek innej działalności komercyjnej.

Status społeczny
Lekarze od wieków są postrzegani jako przedstawiciele zawodu elitarnego i otaczani powszechnym szacunkiem.Zmniejszają go co prawda kolejne skandale w polskiej służbie zdrowia,jednak i tak zawód lekarza cieszy się znacznym autorytetem społecznym.

Jak zostać lekarzem?
Nie ma innego sposobu niż ukończenie studiów medycznych na kierunku lekarskim. Ale to nie wystarczy. Podobnie jak w zawodach prawniczych, by być praktykiem, należy zaliczyć specjalizację, czyli rodzaj praktyki połączonej z wykładami teoretycznymi. Po zdaniu egzaminu specjalizacyjnego uzyskuje się tytuł lekarza dyplomowanego i uprawnienia do wykonywania zawodu.
Przed przystąpieniem do egzaminu na medycynę, warto się doń znakomicie przygotować. Samodzielna nauka może się okazać niewystarczająca. Można to zrobić na miesięcznych kursach przygotowawczych organizowanych przez każdą z akademii tuż przed egzaminem. To istotne, bo zajęcia na takich kursach prowadzą doświadczeni nauczyciele.
Egzamin wstępny to przeszkoda niełatwa, choć z pewnością możliwa do pokonania. Konkurencja jest także spora – średnio wypada po 4-5 osób na jedno miejsce. Zdaje się egzamin wstępny testowy, centralny z biologii, chemii, fizyki (po 40 pytań z każdego przedmiotu), obejmujący 120 pytań z czterema wariantami odpowiedzi na każde pytanie.
Studia medyczne nie specjalizują, mają zaś pokazać medycynę w jej zintegrowanej strukturze, przy czym najważniejsze jest tu nauczanie umiejętności posługiwania się metodą naukową.
Podobnie jak prawnik, lekarz, by uprawiać zawód, powinien się specjalizować. Oczywiście, nie robiąc żadnej specjalizacji może być lekarzem chorób wewnętrznych, wtedy jednak skazuje się na pracę co najwyżej w ośrodku zdrowia. Specjalizacja, trwająca od 2 do 4 lat,otwiera mu spore możliwości.
Z reguły zajęcia teoretyczne w ramach specjalizacji zaczyna się jeszcze na studiach (kształcenie przeddyplomowe), na VI roku. Potem zalicza się teorię w regionalnych ośrodkach kształcenia, katedrach i zakładach medycyny rodzinnej przy akademiach medycznych oraz w ośrodkach pozaakademickich. Szkolenia specjalizacyjne kończą się 3-stopniowym egzaminem państwowym.
Wprzyszłości planuje się także wprowadzenie tzw. egzaminu lekarskiego dla wszystkich lekarzy, którzy chcą się specjalizować. Egzamin byłby zdawany przed przyjęciem na specjalizację, obejmowałby 400 pytań,z czego 40 zadań dotyczyłoby bioetyki, prawa medycznego i orzecznictwa lekarskiego, a pozostałe 360 pytań to w 21 procent pytania dotyczące chorób wewnętrznych (pediatrii, chirurgii, położnictwa i ginekologii,medycyny rodzinnej, intensywnej terapii i medycyny ratunkowej,psychiatrii).

Gdzie do pracy?
Kariera lekarza jest ściśle związana ze szpitalem czy kliniką, czyli głównie z lecznictwem zamkniętym. Tam ma on największe szanse na zdobycie pozycji adekwatnej do swoich umiejętności i wiedzy. W lecznictwie otwartym (przychodnie) o prawdziwą karierę raczej trudno. W medycynie bowiem liczą się głównie nowe metody leczenia i sukcesy w trudnych przypadkach. W ten sposób lekarze zdobywają sławę w środowisku i poza nim.
Lekarze pracują także w izbach przyjęć, w pogotowiu ratunkowym, otwierają także własne praktyki lekarskie: własne gabinety, które z czasem – choć to kosztowne inwestycje – mogą się przekształcać w szpitale i kliniki.
W ostatnich latach wielu lekarzy zostaje także menedżerami służby zdrowia. Rezygnują z praktykowania zawodu (po przerwie już raczej do zawodu nie wracają), by zostać dyrektorami lub menedżerami szpitali,ośrodków zdrowia czy klinik. Taki zawód wymaga jednak czegoś więcej niż studia medyczne – mianowicie wiadomości i umiejętności z zakresu zarządzania.

Zarobki
W ostatnich latach zarobki lekarzy nie kształtują się na wysokim poziomie. Co prawda,zwykle lepiej zarabiają lekarze zatrudnieni w prywatnych gabinetach czy klinikach niż ci w publicznej służbie zdrowia, nie wspominając już o właścicielach takich klinik, ale nie zawsze są to takie dochody,o których krążą mity.
Początkujący lekarz ze specjalizacją i zatrudniony na zasadzie kontraktu w publicznej placówce zdrowia może zarobić około 1800 zł. Lekarz z kilkuletnim stażem zarabia tam ok. 3-4 tys. zł. W szpitalach jest podobnie, lecz tam dodatkowo opłaca się dyżury i nadgodziny – można więc zarobić więcej. Specjalizacja niema większego znaczenia przy wynagradzaniu – liczy się raczej liczba obsłużonych pacjentów.
Pozdrawiam, Anitt.