Otwórz się na związek!

Hej!

Mam dość... dziwny problem. Myślałam żeby dodać to w kategorii Chłopcy ale stwierdziłam, że to już trochę większy problem, i że bardziej siedzi w mojej głowie niż w moim zachowaniu. Dlatego piszę tu. 

Tak więc mój problem jest dla mnie dość hmmm.. wstydliwy? Może niekoniecznie dobre słowo, bardziej krępujący. Dobre dwa lata temu (tak, a teraz mam 15 lat, 3 klasa gimnazjum, ale uwierzcie, kochałam go.) chłopak złamał mi serce, a wcześniej przez rok się friendzone'owaliśmy. Najgorsze, że byliśmy razem w klasie w podstawówce, w gimnazjum już osobno (ale nadal ta sama szkoła), ale cała nasza przyjaźń istniała praktycznie tylko w internecie. Ani razu nie było między nami takiego spotkania, że porozmawialiśmy sobie w cztery oczy, przytuliliśmy się czy coś... nie było tego. A pisaliśmy 24/7. Praktycznie dosłownie. I myślę że to może być trochę powodem mojego problemu. 

Otóż jest on taki, że gdy zaczyna podobać mi się chłopak, to zaczynam tak delikatnie bardziej z nim przebywać itd, i w momencie kiedy zaczynam zauważać, że ja się jemu też mogę podobać, albo gdy jest między nami jakiś kontakt - nawet w stylu łaskotanie, czy coś równie błahego - ja od razu tak jakby panikuję i zaczynam czuć się niekomfortowo w jego towarzystwie.. Czuję do niego jakieś obrzydzenia i boję się, że on chciałby żeby to się przerodziło w coś "większego", w jakiś związek czy coś. Nie mogę na niego patrzeć, nie chcę czuć jego dotyku, coś mnie trzęsie w środku jak słyszę jego głos. Zaczynam go jakby trochę nienawidzić. Dlaczego mam w sobie taką blokadę? Bardzo chciałabym się jej pozbyć bo mam wrażenie ze życie (no dobra, życie nie, ale być-może-miłość) ucieka mi między palcami... Dodam, że nigdy nie miałam chłopaka ani się nie całowałam. Jakoś specjalnie mi to nie przeszkadza, ale trochę martwi mnie to moje obrzydzenie które czuje w takich sytuacjach. Zdarzyło mi się to właśnie ostatnio po raz drugi. Wcześniej myślałam, że po prostu z tym chłopakiem tak miałam, ale teraz.. zaczynam się martwić. Dodam też, że moja silna wola nie jest wcale silna, nie jestem zbyt ambitna ale za to jestem silna psychicznie pod względem wytrzymałości, potrafię nie płakać w najgorszych sytuacjach (nawet pogrzeb, co prawda nie mojej rodziny ale sąsiada, ojca mojej przyjaciółki) bo po prostu życie nauczyło mnie bycia twardą. a mówiąc życie mam na myśli tego chłopaka, X, który złamał mi serce. 

Ogółem historia jest bardzo zawiła ale postarałam się napisać najbardziej potrzebne informacje... Od razu mówię że jakiś pedagog szkolny czy nawet nie szkolny odpada. Nie umiem opowiadać o takich rzeczach prosto w oczy.

Ah tak i na pewno nie ciągnie mnie ani trochę do dziewczyn. W 100% wolę chłopaków, ale ta blokada na nic mi nie pozwala... Jest to bardzo denerwujące i proszę, pomóżcie mi się z tym uporać... 

bardzo proszę o pomoc 

Kłódka.

Droga Kłódko!

Życie układa się różnie, dlatego warto jest czasami zatrzymać się i zobaczyć, jak nasze życie wygląda i czy warto coś zmienić. Wszystko co się kiedyś zdarzyło, nieustannie nas kształtuje i ważne jest by wyciągnąć lekcje z tego, co się stało.

Każda miłość, spotykanie się z kimś, głębsza przyjaźń, każda relacja ma w sobie coś niesamowitego i przykrego. Nie ma idealnych związków, gdyby były - byłoby nudno. Bo czyż nie cudowne są przeprosiny, zaczepianie się po kłótni, a nawet same drobne sprzeczki? 

Jak sama zauważyłaś, dawne uczucie nadal ma na Ciebie wpływ i prawdopodobnie będziesz pamiętała je bardzo długo - jednak ważne jest byś wyciągnęła z tego wnioski.

W tym miejscu jedyne co mogę zrobić, to polecić Ci odpowiedzi, które już się pojawiły.

Pokazują one różne punkty widzenia na wiele spraw, które pomogą Ci się uporać z życiową trudnością.

Na początku, powinnaś uporać się z tym co po, bo myślę, że nadal szukasz kogoś takiego jak on, nie kogoś kto będzie dla Ciebie odpowiedni:

1. Jak zapomnieć o poprzednim

2. Po związku i co dalej?

3.Życie przeszłością

Dalej, może Twój problem leży w nieśmiałości, braku pewności siebie, która gdzieś zniknęła po tamtym chłopaku, warto więc zajrzeć do jednej z notek:

1. Jestem zbyt nieśmiała

2. Brakuje mi wiary w siebie

3. Bądź pewna siebie!

Kolejny aspekt Twojego problemu może leżeć w niewiedzy - seksualnej (kiedy pocałunek itd), relacji między ludźmi (jak odczytywać zachowania chłopców) - czasami zdarza nam się odbierać coś w sposób, który po spojrzeniu z boku, wydaję się nieracjonalny. Tobie potrzebne są teraz nowe pomysły, by otworzyć się na ludzi i im zaufać:

1.Jak go sobą zainteresować

2. Mowa ciała chłopaków

3. Jak zacząć rozmawiać

4. Jak wykonać pierwszy krok

5. Jak zwrócić na siebie uwagę

nawiązując do pocałunku i relacji:

1.Pierwszy pocałunek

2. Kiedy nadejdzie czas na pocałunki

3. Mam 18 lat i nigdy nie byłam w związku (tutaj nawiązując do zachowań i otwartości do ludzi)

4. Boję się związku

5. Boję się relacji

Tutaj wiadomość skierowana do Ciebie, czytelniczek i osób, które w przyszłości będą czytały tę notkę. 

To nie jest tak, że nie potrafię odpowiedzieć na Twój problem - robię to najlepiej jak umiem. 

To nie jest tak, że idę na łatwiznę i wstawiam linki - każdą notkę muszę przeczytać, rozpatrzeć czy tu pasuje i co, czy podsunie jakieś rozwiązanie, a wstawiam tu dosłownie kilka z tych, które przeglądam, w różnych działach.

Niektóre problemy się powtarzają ale musimy odpowiedzieć na nie w notce, by zgromadzić kilka porad bo jest on tak rozbudowany - a chcemy pomóc jak najlepiej!

Dodatkowo, po opublikowaniu nie każdy zagląda w komentarze i odpowiedzi, które są tam - a notka widnieje na głównej stronie. 

To tyle z mojej strony, mam nadzieję że po zapoznaniu się z tymi notkami poukładasz sobie wszystko w głowie i odblokujesz się na relacje z innymi!

Pozdrawiam,

Miosza.